2013-25 Informatieavond Binnenhof

De informatieavond over de inrichting van de openbare ruimte behorende tot het hart van Grave verliep zodanig dat een direct commentaar wel op zijn plaats is.

De aankondiging was niet echt duidelijk over vorm en inhoud. Uiteindelijk bleek het alleen over het burgerinitiatief voor het Binnenhof te gaan. De ambtenaar die min of meer de regie van de avond had liet bij zijn inleiding blijken dat de reden daarvan was dat het algemene plan er nog niet is. De ontwikkelaar (vd Horst) was er nog niet mee klaar. Laat ik nu denken dat de gemeente verantwoordelijk is voor de openbare ruimte en dat houdt meer in dan een stoepje en  een bankje. Het gaat ook over parkeren verkeersafwikkeling en de algehele aanblik. In dit geval spelen de carillontoren en het historisch stadhuis natuurlijk ook een rol. De winkels zijn voor een deel al operationeel en over één à twee maanden trekken de eerste bewoners er ook in. Je zou zo denken dat het dan toch wel tijd wordt er iets aan te doen. Dat de gemeente de ontwikkelaar opdracht geeft het plan te maken is best. Als dan die ontwikkelaar niet met het plan op tafel komt ga je niet zitten afwachten maar dan sla je met de vuist op tafel. Of is de zaak wat complexer en is de rol van de ontwikkelaar niet zo omvangrijk? Want nu er een burgerinitiatief opduikt over het Binnenhof wordt de gemeente op dat onderdeel wel actief. Dat brengt me in de verleiding om voor de Hoofdwagt en de Hoofschestraat ook maar een burgerinitiatief te beginnen. Ik vrees echter dat de wijkraad mij daarbij niet wil helpen. Want hoe mooi het plannetje dat ik lanceer ook zal zijn er komt ongetwijfeld tegenstand. Dat bleek vanavond ook wel.

Maar goed het Binnenhof was in zijn eentje al voldoende om de beschikbare tijd te vullen.

De vorm van de vergadering bleek een informatieve raadsvergadering te zijn, alhoewel er bij een enkele fractie ook een commissielid deelnam. Dat wil zeggen dat afgezien van enkele ingeprogrammeerde insprekers het publiek diende te zwijgen. Toch gaf de wethouder enkele malen te kennen dat er nog niets was besloten en dat het juist het de bedoeling van deze avond was de mening van de samenleving te horen. Een nieuwe vorm van zwijgende meerderheid?

De gemeente had inmiddels een landschapsarchitect al aan het werk gezet om met ideeën te komen. Maar in plaats van die ideeën te presenteren en vervolgens naar de mening van de aanwezigen te vragen kregen eerst enkele insprekers het woord.

De voorzitter van de wijkraad was uitgenodigd om het burgerinitiatief toe te lichten. De strekking daarvan is: bestaande muur en bomen laten staan. Die stelling werd onderbouwd op basis van deskundigenverklaringen op het gebied van bomen en de historie van het stratenplan.

Vervolgens werd een vertegenwoordiger van de toekomstige bewoners aangekondigd. Deze begon met mee te delen dat hij wel een toekomstige bewoner is en zelfs voorzitter van de vereniging van eigenaren, maar dat die vereniging niet was uitgenodigd. Hij sprak dus op persoonlijke titel. Zijn betoog kwam er op neer dat er ook een lijst met handtekeningen bestaat van tegenstanders van het laten staan van muur en bomen. Eigenlijk had dat ook in  het initiatief moeten worden meegenomen. Als je daarover even doordenkt kan een burgerinitiatief een merkwaardig middel worden. Twee tegengestelde initiatieven tegelijk indienen. Je zet er de raad wel mee aan het werk.

Kennelijk was de gang van zaken intern niet goed doorgesproken want na 5 minuten wilde de voorzitter de eerste inspreekster laten stoppen. Die had daar al op gerekend en zekerheidshalve de uitnodiging meegenomen waarin stond dat zij ca 10 minuten spreektijd had. Overigens is er voor zo’n informatieavond helemaal geen reglement. Afhankelijk van het onderwerp kan er dus een opzet worden gemaakt.

Misschien ook daarom vroeg de voorzitter of er nog meer mensen op de tribune zaten die wat wilden zeggen. Zoiets moet je mij niet vragen. Ik greep de kans aan om mijn teleurstelling uit te spreken over het feit dat er nog steeds geen duidelijkheid kwam over toren historisch stadhuis en de straten rondom het Hart van Grave. De discussie over al of niet handhaven van muur en bomen had ook twee jaar geleden kunnen worden gevoerd.

Ook de ex-directeur Gemeentewerken, die niet op het programma stond, deelde nog mede dat hij was uitgenodigd iets te zeggen over de geschiedenis van muur en bomen. De muur was bedoeld om ongerechtigheden te maskeren en niet echt solide gebouwd. Daaruit zou een ieder de conclusie kunnen trekken dat weghalen van de muur geen verlies zou zijn.

Ook de gemeente had een bomendeskundige ingeschakeld, en wel dezelfde die nog zeer onlangs had geconcludeerd dat de bomen dermate belangrijk zijn dat zij niet zo maar weggehaald mogen worden. De gemeenteraad heeft ze daarom op de bomenlijst geplaatst. Hij legde uit dat het eigenlijk maar zielige bomen zijn. Twee zijn er in ieder geval ziek en van de anderen is het misschien alleen nog maar niet te zien. Een vorm van boomeuthanasie is daarom wellicht het beste. Hij gaf ook aan dat muur en bomen tot elkaar veroordeeld zijn. Als je alleen de bomen weghaalt overleeft de muur het niet en omgekeerd als je muur weghaalt waaien de bomen om. Het was toch een raadslid opgevallen dat het toch wel merkwaardig is dat dezelfde adviseur die aanraadt de bomen te beschermen tegen kap nu aanraadt ze maar weg te halen. Deze samenloop zorgt in ieder geval voor tijdverlies.

Daarmee was de weg geopend voor de volgende deskundige om met een nieuwe opzet te komen. In de opdracht stond wel dat er geen parkeerplaats verloren mocht gaan. Omdat toch wel grote waarde werd gehecht aan de sfeer die muur en bomen oproepen en men er geen parkeerplein van wilde maken werden er twee varianten gepresenteerd. Één met een nieuwe muur en nieuwe bomen en een ander met de platanen uit de Hoofschestraat, die nu in de volkstuinen staan, en een combinatie van metselwerk en haag als vervanging van de muur. In wezen werd daarmee in mijn ogen aardig tegemoet gekomen aan het basisidee van het burgerintiatief. De vorm was wel iets anders dan de bestaande, maar het principe van afscheiding tussen Scheerestraat en Binnenhof bleef gehandhaafd. Voorstanders van pleinvorming zouden het nakijken hebben

Toen kwam de wethouder met de vraag wat de mogelijkheden zouden zijn als je de parkeereis zou loslaten. Maar dan zou de raad wel moeten zeggen dat men dat wilde bekijken. Ik vond dat een in meerdere opzichten een merkwaardige handelwijze. Natuurlijk vond de raad het een aantrekkelijke suggestie om te bekijken . Daarmee werd nog maar eens aangetoond dat je het Binnenhof alleen maar in groter verband kunt bekijken. Wat de wethouder wel bereikt is dat de zaak weer word uitgesteld. Ik kan me niet voorstellen dat voor de vergadering van de commissie ruimte van volgende week alle consequenties zijn bekeken. Uit de raad kwam nog de suggestie Bekaf dan als alternatief voor de verloren parkeerplaatsen in te zetten Hoon was het loon voor die suggestie. Over de loswal durfde niemand het te hebben.

Om positief te eindigen kwam vanuit de raad nog de opmerking dat het toch wel wenselijk is het geheel te bekijken. Dat werd wel beaamd maar er werden geen harde afspraken gemaakt of toezeggingen gedaan.

Eindconclusie: we zijn niets wijzer, geen stap verder en de behandeling van het burgerinitiatief zal wel weer worden uitgesteld om zodoende nieuwe alternatieven uit te werken. Als men zich daarbij maar herinnert dat bij het ontwerp van het HvG heel sterk is aangedrongen op het handhaven van het Graafse karakter. De ontwikkelaar heeft daar goed naar geluisterd en het bouwwerk daarop aangepast. Dat moet dan ook voor de openbare ruimte gelden  en dat betekent geen Scheereplein, maar een Scheerestraat.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de rol van de Scheerestraat bij de verkeersafwikkeling. De in- en uitgang van da parkeergarage verdient die aandacht toch wel.

Bij nader inzien weten we toch iets meer, maar eigenlijk hadden we dat al kunnen weten. Doordat de bomen door de raad op de bomenlijst zijn gezet is voor het kappen een vergunning nodig en dus een procedure met de mogelijkheid zienswijzen in te dienen. Dat geeft in ieder geval mij een “Katterig” gevoel. Het rooien van de bomen en planten van nieuwe betekent ook dieper graven dan 50 cm en dan is er een archeologisch onderzoek nodig met alle consequenties van dien: tijdverlies.